คาถาท้อลันโต สีละสมาธิ ท้อลันติมะละมัตตะโน ท้อลันโตกัมมัฎฐานัง ท้อลันตันตัง นะมามิหัง/

แล้วตามด้วยบทมงกุฏพระพุทธเจ้า
อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ อิเมนา พุทธะตังโสอิ อิโสตัง พุทธะปิติอิ

คาถาขับนาค(นาคเวลาบวชพระอุปฌาย์บอกให้ออกไปยืนรอ) เอาไม้ครูจี้ตั้งแต่หัวไล่ให้ออกปลายขาู่ ปากผมก็บริกรรมคาถาว่า พุทธังปัจจักขามิ ธัมมังปัจจักขามิ สังฆังปัจจักขามิ คัจฉะอะมุมหิ โอกาเสติ เพี้ยง สะบัดไม้ครูไปทางปลายขาคนป่วย ไห้ผีออกครับ

ใช้คาถาบทธรรมราชา เสกทรายหว่านล้อมรอบบ้านว่า
พุทธังสรณังคัจฉามิ ธัมมังสรณังคัจฉามิ สังฆังสรณังคัจฉามิ ธะธะธะ โรโรโร อะอะอะ สะสะสะ โสโสโส โนโนโน นะโมพุทธายะ

คาถาสวดคุ้มตัว
สวดคุ้มตัว กันคุณไสย หมู่มารทั้งหลาย ว่าดังนี้ พุทโธล้อม ธัมโมป้อง สังโฆกัน ท้าวเวสสุวรรณโน พุทโธกัน ปิอัตถะโข สุวรรณโน จะมหาราชา สุวรรณภูมิเมตตา ยักขะเสฎถามันหิเก พุทธังกันอิติชาติกันสวาหะ ธัมมังกันอิติชาติกันสวาหะ สังฆังกันอิติชาติกันสวาหะ

คาถาคุ้มตัวอีกบทหนึ่งที่ใช้คู่กัน สวดก่อนนอนป้องกันศัตรู หมู่มาร ว่าดังน
ี้ ตัดโถทันตาสะราอัตถะ ข้าพเจ้าจะขอชุมนุม อักษรและเลขยันต์ทั้งหลาย ที่เหาะเหินเดินอากาศได้ จงมาอยู่ในตัวข้าพเจ้า เอหิพุทธังจงมาเรโส เอหิธัมมังจงมาเรโส เอหิสังฆังจงมาเรโส โสธายะ นะอยู่บ่าซ้าย โมอยู่บ่าขวา พุทธอยู่หน้า ธาอยู่หลัง ยะอยู่กระหม่อม อิติปิโสภะคะวา พระพุทธังแคล้วคลาด พระพุทธเจ้าย่างบาท แคล้วคลาดด้วยพระพุทธัง พระธัมมังแคล้วคลาด พระพุทธเจ้าย่างบาท แคล้วคลาด ด้วยพระธรรมมัง พระสังฆังแคล้วคลาด พระพุทธเจ้าย่างบาท แคล้วคลาดด้วยพระสังฆัง เนหะกัณหะ หะเนหะกัณ สารพัดศัตรูวินาศสันติ พุทธะคุณโน โมธะคุณนัง สาปาการังมาบังกายา พระวิสูตรพัดเข้าไป พระวินัยพัดเข้ามา พระวิสัยทั้งห้า มากล่อมหัวใจ ข้าพเจ้านอนศัตรูจะมาทําร้าย จงปลุกตัวข้าพเจ้าก่อน สํามาที่ไหน สําไปที่นั่น นะไม่รู้ โมไม่เห็น ผู้ใดทําเข็ญวินาศสันติ อิติปิโสภะคะวา สี่เขี้ยวสองงา สี่ขายืนตึง พุทธะจังงัง ธัมมะจังงัง สังฆะจังงัง พุทธะบําหราบปราบไปทางทิศหรดี ธัมมะบําหราบปราบไปทางทิศอุดร สังฆะบําหราบปราบไปทางทิศบูรพา สารพัดศัตรูวินาศสันติ/ บทนี้สําคัญผมใช่สวดคู่กันเป็นประจํา